پنجره عایق به پنجره‌هایی گفته می‌شود که معمولاً با نام پنجره دو جداره یا شیشه دو جداره یا پنجره سه جداره شناخته می‌شوند.

این پنجره‌ها از نظر انتقال حرارت نسبت به نمونه‌های سنتی (پنجره‌های فلزی) عایق‌تر هستند.

پنجره‌های عایق دو یا سه قاب شیشه‌ای هستند

که به وسیلهٔ هوا یا دیگر گازها برای کاهش انتقال حرارت جدا شده‌اند.

واحدهای شیشه‌ای عایق با ضخامت شیشه ۳ میلی‌متر تا ۱۰ میلی‌متر (۱/۸” تا ۳/۸”) یا بیشتر در کاربردهای خاص ساخته می‌شوند.

شیشه لمینت یا سخت شده ممکن است به عنوان بخشی از ساخت مورد استفاده قرار بگیرد.

اکثر واحدها با ضخامت مشابه شیشه استفاده شده در دو قاب شیشه‌ای ساخته می‌شوند

ولی کاربردهای خاص همچون کم کردن عایق صوتی یا کاربردهای امنیتی ممکن است به طیف وسیعی ضخامت برای ترکیب شدن در واحد مشابه نیازمند داشته باشند.

تاریخچه پنجره عایق

در سال ۱۸۶۵ در شهر نیویورک یک فروشنده شیشه اختراع کرد و این ابداع خود را به ثبت رساند

وی در آن زمان اثبات کرد که شیشه‌های دوجداره می‌توانند در جلوگیری از انتقال حرارت به بیرون از ساخت نقش بسزایی را ایفا کنند.

لزوم استفاده از پنجره عایق

امروزه آلودگی صوتی از سوی محافل دست اندرکار مانند سایر آلودگی‌ها نظیر آلودگی هوا مورد توجه قرار گرفته

و استفاده از شیشه‌های چند جداره از مهم‌ترین روش‌های کاهش این آلودگی به ویژه در شهرهای بزرگ به‌شمار می‌رود.

افزایش چشمگیر قیمت انرژی در سال‌های اخیر موجب گردیده‌است

دست‌اندرکاران صنعت ساختمان به روش‌های کاهش اتلاف انرژی از سطوح خارجی ساختمان رو آورند.

پنجره و شیشه‌های ساختمان مهم‌ترین بخش هدردهنده انرژی به‌شمار می‌روند

و استفاده از شیشه‌های دو و چند جداره به میزان قابل توجهی در کاهش اتلاف انرژی مؤثر است

و در حد محسوسی هزینه‌های حرارتی و برودتی را کاهش می‌دهد.

پنجره‌های عایق استاندارد، ضمن کاهش ۲۵ تا ۴۰ درصدی مصرف انرژی، آسایش حرارتی ساکنین ساختمان را فراهم می‌سازد.

استفاده از درب و پنجره‌های UPVC با شیشه‌های دوجداره میزان صدا را تا ۴۰ دسی بل کاهش میدهد.

فرایند ساخت

پنجره های عایق معمولاً سفارشی در خط تولید کارخانه ساخته می‌شوند، ولی پنجره‌های استاندارد در دسترس می‌باشند.

ابعاد طول و عرض، ضخامت قاب‌های شیشه‌ای و نوع شیشه برای هر قاب و همچنین ضخامت کلی پنجره بایستی به سازنده اعلام شود.

در خط مونتاژ، فاصله اندازهایی با ضخامت خاص بریده و در ابعاد طول و عرض مورد نیاز قرار داد می‌شوند و با ماده خشک‌کننده پر می‌شوند.

در یک خط موازی، قاب‌های شیشه‌ای به اندازه بریده و برای شفافیت شسته می‌شوند.

پلی ایزوبوتیلن- PIB

یک درزگیر چسبنده (پلی ایزوبوتیلن- PIB) در رویه فاصله انداز در هر طرف بکار برده می‌شود

و قاب‌ها به فاصله انداز پرس می‌شوند.

اگر پنجره با گاز پر شود، دو حفره در فاصله انداز پنجره مونتاژ شده ایجاد می‌شود، خطوط برای بیرون کشیدن هوا خارج از فضا و جایگزین کردن آن با گاز دلخواه متصل می‌شوند

سپس این خطوط از بین می‌روند و حفره‌ها برای نگه داشتن هوا بسته می‌شوند.

تکنیک مدرن تر، استفاده از پرکننده گاز آنلاین می‌باشد که نیاز به ایجاد حفره در فاصله انداز را برطرف می‌کند.

سپس پنجره‌های عایق بر لبهٔ کناری با استفاده از پلی سولفید یا درزگیر سیلیکونی یا مواد مشابه برای جلوگیری از ورود هوای مرطوب بیرون محکم می‌شوند.

مادهٔ خشک‌کننده اثرات رطوبت بجا مانده از هوای محفوظ شده را از بین می‌برد

تا هیچ آبی از درون (یا بخار آب) قاب‌های شیشه‌ای در طول هوای سرد ظاهر نشود.

بعضی سازندگان فرایندهای خاصی را ایجاد کرده‌اند که فاصله انداز و ماده خشک‌کننده را در یک سیستم کاربردی تک مرحله‌ای ترکیب می‌کنند.

پنجره دو جداره در دههٔ ۱۹۳۰ ابداع شد

و در دههٔ ۱۹۵۰ تحت مارک تجاری thermopane TM که در سال ۱۹۴۱ توسط کمپانی شیشه تیبی- اونزخورد به ثبت رسید در آمریکا در دسترس بود.

بعد از چندین دهه این فرایند ساخت پا گرفت گرچه ابداع و نوآوری برای بهبود فاکتور R و دیگر ویژگی‌های پنجره ادامه پیدا کرد.

نام تجاری Thermopane به واژگان صنعت شیشه به صورت علامت تجاری کلی برای پنجره‌های عایق وارد شده‌است.

ماده‌هایی که می‌توان برای شیشه‌های دو جداره مورد استفاده قرار داد شامل آلومینیوم، pvc و چوب است.

اجزای اصلی پنجره‌های عایق

پنجره عایق تشکیل شده از

• قاب و بازشو پنجره
• شیشه سه جداره Low-e
• لاستیک درزگیر EPDM
• پروفیل گالوانیزه به عنوان استراکچر پنجره

منبع wikipedia